Wat is het verschil tussen een wonderkind en een expert?

Op het internet (Disney+) kun je op dit moment een leuke interviewreeks met Paul McCartney zien. De aimabele ex-Beatle vertelt met veel humor over de opkomst van deze beroemde popgroep.

Paul vertelt dat de Beatles qua muziek het dichtste bij Bach staan. Het mathematische, gestructureerde, in zijn muziek sprak hen aan. Maar … met een flinke beat eronder had Bach nog beter geklonken, zegt Paul!

Tot mijn verrassing vertelde Paul dat hij geen noten kan lezen of schrijven. Het bekende trompetsolootje in het liedje Penny Lane is door Bach geïnspireerd. Toen de trompettist aan Paul vroeg wat hij moest spelen, deed Paul het even voor. Maar hij had geen partituur met notenschrift.

Wanneer ben je een wonderkind?

Ik moest denken aan het muzikale wonderkind Mozart. Die begon als 4-5-jarige al te spelen en componeren. Hij kon op die leeftijd al probleemloos noten lezen en kort daarop ook schrijven. Daar kun jij nog van leren, Paul!

Wonderkinderen heb je in een aantal vakken en kunsten. In de muziek, maar ook in de wiskunde en het schaken bijvoorbeeld. Wat hebben die vakken en kunsten gemeen?

Wanneer ben je een expert?

Waarom is er eigenlijk geen wonderkind in bijvoorbeeld de literatuur?

Waarom is er geen kind van 10 of 15 jaar dat al een aangrijpende roman heeft geschreven?

Het antwoord is dat je daarvoor levenservaring nodig hebt. Zonder die ervaring kun je niet met diepgang, met gevoel, schrijven.

Waarin verschilt een wonderkind met een expert?

Krijgen van die ervaring kun je niet versnellen. Die ervaring laat zich meestal ook slecht in formules en regels vatten. Daarin verschilt de literatuur van de vakken waarin wonderkinderen excelleren. Muziek, wiskunde, schaken, het zijn complexe disciplines, maar ze volgen wel bepaalde regels en structuren. Wonderkinderen pikken die heel snel op.

Hoe leid je experts op?

Hoe zit het nu met de opleiding van de experts in je bedrijf? Kun je daar wonderkinderen hebben, mensen die zich in no time ontwikkelen tot expert? Of heeft het nu eenmaal tijd nodig om een expert te worden, omdat je ervaring moet opbouwen?

Meestal het laatste, denk ik. Ook jouw technische experts moeten een aantal dingen een keer meegemaakt hebben, zoals een aantal problemen, stilstanden, grote revisies. Ze hebben ervaring nodig. Die moeten een keer ’s nachts uit bed gebeld worden voor een lastig probleem. Zo’n probleem waarvan ze dan later vol trots kunnen vertellen dat ze opeens de oplossing zagen, terwijl iedereen wanhopig begon te worden.

Daarom zetten wij onze opleidingen voor specialisten en experts altijd zo op dat die uit een theoriedeel én een praktijkdeel bestaan.

In de theorie leer je de basis. In de praktijk ga je oefenen, ervaringen opdoen. Voor sommige functies duurt zo’n praktijkdeel wel een jaar of meer.

Hoe je precies zo’n opleiding met theorie en praktijk opzet is ónze ervaring. Die hebben wij in jaren opgebouwd.

Ik laat je daarin graag delen. Maak een afspraak met me, dan kom ik daarvoor graag een keer langs.

Groeten!

Peter van Bart

PS: Interessante vraag, wat denk jij daarvan? Is Paul nu een wonderkind of meer een expert, iemand die door ervaring groot is geworden? Als Beatle-fan heb ik daar wel een idee over. Ik ben benieuwd wat jij daarvan denkt, laat me dat eens weten.